زندگی - اندازه مدل های مفصل دست و دست اسکلت آناتومیکی صحیح

درباره دانش اسکلت

A joint or articulation (or articular surface) is the connection made between bones in the body which link the skeletal system into a functional whole. مفصل یا مفصل (یا سطح مفصلی) ارتباطی است که بین استخوانهای بدن ایجاد می شود و سیستم اسکلتی را به کل عملکردی پیوند می دهد. They are constructed to allow for different degrees and types of movement. آنها ساخته شده اند تا درجات و انواع مختلفی از حرکت را فراهم کنند. Some joints, such as the knee, elbow, and shoulder, are self-lubricating, almost frictionless, and are able to withstand compression and maintain heavy loads while still executing smooth and precise movements. برخی از مفاصل مانند زانو ، آرنج و شانه ، خود روان کننده ، تقریبا بدون اصطکاک هستند و در عین حال که حرکات صاف و دقیقی را انجام می دهند ، قادر به تحمل فشرده سازی و حفظ بارهای سنگین هستند. Other joints such as sutures between the bones of the skull permit very little movement (only during birth) in order to protect the brain and the sense organs. مفاصل دیگر مانند بخیه ها بین استخوان های جمجمه حرکت بسیار کمی دارند (فقط در هنگام تولد) به منظور محافظت از مغز و اندام های حساس. The connection between a tooth and the jawbone is also called a joint, and is described as a fibrous joint known as a gomphosis. اتصال بین دندان و فک نیز مفصل نامیده می شود و به عنوان مفصل فیبر شناخته شده به عنوان گومفوز توصیف می شود. Joints are classified both structurally and functionally. اتصالات از نظر ساختاری و عملکردی طبقه بندی می شوند.

مفصل شانه
The shoulder joint (or glenohumeral joint from Greek glene, eyeball, + -oid, 'form of', + Latin humerus, shoulder) is structurally classified as a synovial ball and socket joint and functionally as a diarthrosis and multiaxial joint. مفصل شانه (یا مفصل گلنوهومرال از یونانی ، گلوبول ، چشم ، + -oid ، 'فرم' ، + humerus لاتین ، شانه) از نظر ساختاری به عنوان یک توپ سینوویال و مفصل سوکت طبقه بندی می شود و از لحاظ عملکردی به عنوان یک دیاتروز و مفصل چند محوره طبقه بندی می شود. It involves articulation between the glenoid cavity of the scapula (shoulder blade) and the head of the humerus (upper arm bone). این شامل مفصل بین حفره گلنویید کتف (تیغه شانه) و سر هومروس (استخوان بازوی بالای بازو) است.

با توجه به کپسول مفصلی بسیار سست که باعث ایجاد رابط محدودی از هومروس و کتف می شود ، موبایل ترین مفصل بدن انسان است.

اتصالات دست
مفاصل در دست مفاصل است که در انتهای دیستال اندام فوقانی دیده می شود.

The joints are:In the wrist there is the radiocarpal joint between the radius and carpus. مفاصل عبارتند از: در مچ دست مفصل رادیوکارپ بین شعاع و کارپ وجود دارد. Between the carpal bones are the intercarpal articulations and the midcarpal joint. در بین استخوان های کارپ قرار مفصلی بین قشر و مفصل میانی سینه وجود دارد.

مفصل کارپومتاکارپال استخوانهای کارپال را به استخوانهای متاکارپوس یا متاکارپال که در مفصلهای بین قشر متصل هستند متصل می کند.

در آخر انگشتان ، اتصالات متاکارپوفالانژالی (از جمله مفصل) در بین استخوانهای متاکارپال و فالانژها یا استخوانهای انگشتی وجود دارد که توسط اتصالات بین فالانژال به هم وصل می شوند.

اتصالات پا

The human foot is a strong and complex mechanical structure containing 26 bones, 33 joints (20 of which are actively articulated), and more than a hundred muscles, tendons, and ligaments. پای انسان یک ساختار مکانیکی قوی و پیچیده است که شامل 26 استخوان ، 33 مفاصل (20 عدد آنها به طور فعال مفصل) و بیش از صد ماهیچه ، تاندون و رباط ها تشکیل شده است. The joints of the foot are the ankle and subtalar joint and the interphalangeal articulations of the foot. مفاصل کف پا مفصل مچ پا و ساب تالار و مفصل های interphalangeal پا است.

پا را می توان به قسمت زیر پا ، میانی و پیشانی تقسیم کرد:

The hindfoot is composed of the talus (or ankle bone) and the calcaneus (or heel bone). قسمت جلوی پا از تالوس (یا استخوان مچ پا) و کلسیم (یا استخوان پاشنه) تشکیل شده است. The two long bones of the lower leg, the tibia and fibula, are connected to the top of the talus to form the ankle. دو استخوان بلند پا تحتانی ، استخوان درشت نی و فیبولا ، برای ایجاد مچ پا به قسمت بالای تالوس متصل می شوند. Connected to the talus at the subtalar joint, the calcaneus, the largest bone of the foot, is cushioned underneath by a layer of fat. اتصال به تالوس در مفصل ساب تالار ، کلسیم ، بزرگترین استخوان پا است که در زیر لایه ای از چربی قرار دارد.

The five irregular bones of the midfoot, the cuboid, navicular, and three cuneiform bones, form the arches of the foot which serves as a shock absorber. پنج استخوان نامنظم قسمت میانی ، مکعب ، ناحیه داخلی و سه استخوان میخی شکل ، قوس کف پا را تشکیل می دهند که به عنوان کمک فنر کمک می کند. The midfoot is connected to the hind- and fore-foot by muscles and the plantar fascia. قسمت میانی پا توسط عضلات و استخوانهای پلانتونی به قسمت پشت و جلوی پا متصل است.

The forefoot is composed of five toes and the corresponding five proximal long bones forming the metatarsus. پیشانی پا از پنج انگشت پا تشکیل شده است و پنج استخوان بلند پروگزیمال مربوطه را تشکیل می دهند. Similar to the fingers of the hand, the bones of the toes are called phalanges and the big toe has two phalanges while the other four toes have three phalanges each. شبیه انگشتان دست ، استخوانهای انگشتان پا را phalanges می نامند و انگشت بزرگ پا دارای دو فالانژ است در حالی که چهار انگشت دیگر انگشتان دارای سه فالانژ هستند. The joints between the phalanges are called interphalangeal and those between the metatarsus and phalanges are called metatarsophalangeal (MTP). اتصالات بین فالانژها interphalangeal نامیده می شوند و اتصالی بین متاتارس و فالانژها metatarsophalangeal (MTP) نامیده می شود.

هر دو قسمت میانی و جلوی پا ، پشتی (ناحیه ای که به هنگام ایستادن به سمت بالا) و پلان (ناحیه ای که در هنگام ایستادن به سمت پایین قرار دارد) را تشکیل می دهند.

instep قسمت قوسی بالای کف پا بین انگشتان پا و مچ پا است.